Tsiattista-Poiimata-Gnwmika

mari0ss wrote:en itan kalos o arithmos ton posts kai eipa na ton afksisw

File Marie kseris poso sevome to atomo sou alla kala leei i Acpa. Mporouses na to auksisis me tsiattisto-poiima-gnomiko

Χωρις να χαννουσιν τζιαιρο αμεσως εμουνταραν,
Τεσσερα ειχασιν λεπτα γι' αυτο τζιαι επαλαραν
επιασιν τζιαι κατσασιν που πανω στην καμπινα
τζιαι ειδασιν το λαστιχο που εστασε πεζινα

Τωρα εν η ευκαιρια μας, λαλει τους το περτιτζι
φκαινει τροφη για ουλλους μας που μεσα στο μανιτζι
τζι πεντε επεταχτηκαν τζιαι βαλαν το γυρον τους
τζι' εφτυς εκοιταχτικασιν τζιαι βαλαν το σταυρον τους

Εσυρασιν τζιαι μια μαθκια να δουν αν τους θορουσιν
μα οι αδρωποι αχαπαροι εκαμνασιν τσιμπουσιν
επινναν το τσιαρον τους τζιαι κοφκασιν κουβεντες
τζιαι με τα μουτρα εδωκασιν οι πεντε οι λεβεντες

Παίζει το μόπαϊλ το πρωίν
πέντε, πέντε τζιαι κάρτον
τζι' εγιώνι κλώννω το πλευρόν
ύπνον δεν φκάλλω σκάρτον.

Να μείνει μαυρογέρημον
εν εκαρτέραν λλίον;
Τζι έκοψεν μου το όνειρον
στο πιο καλόν σημείον.

Τσίλλω το μια, τσιλλώ το δκυο
τζιαι πάλε κατσιαρίζει.
Άτιμον κατασκεύασμαν,
ζαττίν για να μ' αγκρίζει.

Παρακαλώ τον Πλάστην μου,
που σσιέπει που τα ύψη,
νάβρω το πρέπον το κουμπίν,
πέντε λεπτά να κρύψει.

Τραβώ γυρόν το πάπλωμαν
σαν κάμπιαν τυλιμένος
το μαουλούτζιν μαλακτόν,
βραστός τζιαι σκουλλισμένος.

Αχ μάνα μου μανούλλα μου
ίντα ωραίον πράμαν,
να ήμουν έτσι μιαν ζωήν,
πράγματι θάταν χάρμαν.

Τζι ίνταλως τα κατάφερα,
πόξω φκαίνει το πόϊν,
κρυώνουν τα δαχτύλια μου
όπως στο Παλαιχώριν.

Ταράσσω το, τυλίω το,
γυρίλλες κάμνω δέκα.
Τζιαι για να βράζω, ζάβαλλι,
δεν έχω με γεναίκαν.

Αρκέφκει τζιαι το μόπαϊλ
τζιαι κάμνει τούρου τούρου
Αν ήτουν πλάσμαν νούσιμον,
θα έκοφκεν του βούρου.

Εν ώρα μου να σηκωθώ,
κνίθω τα θκυο μου αρτσίδκια,
Τρίφω νάκκον τα μμάθκια μου,
τζιαι νάκκον τα πλαΐτζια.

Κωλοσυρτός κωλοσυρτός,
πάω εις το γομάριν,
που ροχχαλίζει αμέριμνος,
απλούμενος, βουνάρι.

Θόρυβος κουγκριομηχανής,
μια μάζα ούλλον μίλλα,
χαρκέσαι άμαν του κροστείς,
πως κάποιος κόφκει ξύλα.

Κούντημαν τζιαι σουξούλισμαν,
ούτε παίρνει χαπάριν,
ατάραχος μες την γωνιάν
σαν το σιοιρίν, θρεφτάριν.

Σηκώνεται ποκνιάζεται,
ποκνιάζουμαι τζι εγιώνι.
Τζιαι πάμεντε περίπατον,
στο κρύον, μες το σιόνιν.

Ο Μάρκος δεν βιάζεται,
δουλειάν εν τζιαιν να πάει,
η μόνη έγνοια του χτηνού,
να σιέσει τζιαι να φάει.

Δεντρίν δεντρίν τζιαι προχωρεί,
τα πάντα να εξετάσει,
δεν βρίσκει τόπον να γιουτά
τζιαι για να τσουλλοκάτσει.

Εν τέλει ήβρεν τζι έκαμεν,
γεμώννει κοφινούι,
τζι πουννα πάμεν έσσω μας,
θα καρτερά λιξιούι.

Πολλίν μαμμάν πολλίν κακκά,
άλλην δουλειάν δεν κάμνει,
παίζω του για να κουραστεί,
στην κάμαρην του λάμνει.

Λούννουμαι τζιαι ξιουρίζουμαι,
τα δόντια καθαρίζω,
βάλλω τζιαι λλίην κολώνια,
για να μουσκομυρίζω.

Βουρώ σαν τον λαονικό,
τα ρούχα να φορήσω,
τζι αν είμαι νάκκον τυχερός,
το τσιάϊν να ρουφήσω.

Σάζω την γραβατούδαν μου,
ισιώννω τον κολλάρο.
Γυαλλίζω το παπούτσιν μου,
τζι άφκω τζι έναν τσιάρον.

-Χάτε, εν ώρα της δουλειάς,
λαλεί μου το ρολόϊ.
-Έμπα μέσα στο κάρο σου,
στους δρόμους το χωχώϊν.

Πίννω τες βιταμίνες μου,
βάλλω τζιαι τον σταυρόν μου,
πιάννω τον χαρτοφύλακαν,
τσεντίν τζιαι κινητόν μου.

P.S1: To vrika etoimo k m arese k eipa na to postarw....
P.S2: Sinexeizetai....

Μπαίνω μέσα στο κάρον μου,
φκαίνω πας την Καντάρας,
Οι εργολάβοι δαχαμαί,
της μαύρης της κατάρας.

Πας στην Στροβόλου έφκηκα,
μετά που σσίλια ζόρκα,
οι εργολάβοι τους δαμαί,
εν για τα πομηλόρκα.

Ώστε να πάω Κληματαρκάν,
ελείφτηκα πεζίναν,
ώστε να πάω Προεδρικόν,
τα νύσια μου εμιαλύναν.

Στο ράουνταπάουτ του English School,
πιάννουν με οι δαιμόνοι,
μια παλαβή πρώτην φοράν,
σήμερα είδεν τιμόνιν!

-ΑΤΕ ΚΥΡΙΑ ΤΑΡΑΣΣΕ!
γαμώ το τζιέρρατον μου!
-Έναν λεπτούδιν κύριε,
ν' αφήσω το μωρόν μου.

Ίσσιαλλα μιαν την ίδια,
εις το στραφίν της νάβρει.
Ανάθθεμαν την τύχην μου!
Αχ, κοινωνία μαύρη!

Με την βοήθειαν του Θεού,
έφτασα εις τα Honda,
τζι ήβρα έναν κωλόγερον,
να οδηγά καμμόντα.

-ΤΑΡΑΣΣΕ ΘΚΕΙΕ ΤΖΙ ΕΝ ΠΡΑΣΙΝΟ!
Εν τα θωρείς τα φώτα;
Τζίνος εις την κοσμάραν του,
λαλεί σου, 'ποιος σ' αρώταν'.

Έσιει ώρες ώρες οδηγούς,
που εν τέλεια αηδία.
Παντές τζι επιάν το δίπλωμα
με αλληλογραφία.

Θέλουσιν ούλλοι οι αχάπαροι
βούρδουλαν τζιαι κουρπάκαν.
Πιάννουσιν αυτοκίνητον,
τζιαι μπαίνουν μες την στράταν.

Αν ήτουν που το σιέριν μου,
ήτουν να τους μαντρίσω.
Να κόψω βίτσαν που ροδκιάν,
τζιαι κώλους να μαυρίσω.

Άρπα βιτσιάν στην ζάμπαν σου,
να δω αν το ξανακάμεις.
Καρτάνα, πλατινέ, ξανθή,
να μάθεις να παρκάρεις.

Έλα τζι εσού σαπόγερε,
εμάρανεν σε ο κότσος.
Που μου 'κοψες τον δρόμον μου,
αξίζει σου ο κλώτσος.

Μπορεί κάποιοι που σας να πούν
πως άδικα θυμώνω.
Πως τούτοι έννεν άξιοι,
λόγοι να μαραζώνω.

Άλλοι πάλε μπορεί να πουν,
χρειάζουμαι γαμήσι,
μακάρι ναν τζιν' το πρόβλημα,
όμως εν τζιαιν η λύση.

Ταξί, πλασιέ, ντελίβερι,
ροκόλοι με μοτόρα,
εξόριστοι στο Τιμπουκτού,
να ξιληφτεί η Χώρα.

Με τα πολλά, σιγά σιγά,
έφτασα στο γραφείο.
Εφτά ώρες εμείνασιν,
τζι ούλλον χαράν να φύω.

Λαλώ του νού μου 'Επάρκαρα,
την Διγενή σταυρώνω.
Δαμαί εν το τέλος της γραμμής.'
Τζιαι στο γραφείον ισιώνω.

Όμως περνα βουζουνιστός,
ένας δίχα αμάνταν,
τζιαι πιτσικλά μου τα νερά,
ρέσσει που μες την λάντα.

Ρε, ππούστη ασυχχώμπατε,
που νάσιεις την κατάρα,
ο τζύρης σου τζι η μάνα σου,
εν γάρος τζιαι γαδάρα.

Αν ήμουν νάκκον πάρατζι
ήτουν να με τσιλλήσει
Τζι ούτε που καταδέχτηκεν,
πίσω του να δικλίσει.

Ένιγουεϊ, έγραψα πολλά,
εν ώρα να τελέψω.
Όί πως θέλω αφορμήν,
τζιαι φτου, να ξαναρκέψω.

P.S: THE END....

Ουτε που μυριστηκασιν να δουσιν ηντα πονει
τζιαι μολις το εκαταπιασιν επιασαν τους οι πονοι
ενωθασιν πως εκρουζαν, ουλλα τα σωθικα τους
θκιακοσιους χτυπους το λεπτο, εφακκαν η καρκια τους

"Ηντα κακο επαθαμεν, ηντα πον τουντο πραμα"
λαλουν τζι πεντε μονομιας τζιαι επιαν τους το κλαμα
"Εννα πεθανουμε δαμε, πας τη βυτιοφορα
Θα παμεν εις τον πλαστη μας. Φαινεται ηρτεν η ωρα"

Οι αδρώποι ετελεψασιν. Ηπιαν τζιαι το τσιαρον
εν ωρα να ξεκινησουσιν, να φυουν αρον αρον
Παμε να φυουμε τζιαι μεις. Καμνετε καϊρέττιν
τζιαι αν μας δουσιν δαχαμε θα καμουν ζιαφεττιν

Αμεσως επετασασιν τζιαι πηαν τζιαι χωστηκαν
ηπκιασιν καμποσο νερο, τζιαι τα φαρματζια εφκηκαν
Μα 'ντα που εσκεφτηκαμεν να καμουμεν οι γααροι
παντες τζιαι κόλλιε μας σιορ, να τρώμεντε σιταρι

Εμεινασιν ωραν πολλη στην χωστραν απλωμενοι
οπως που εμεθυσασιν τζιαι ηταν ζαλισμενοι.
Πανω σε ουλλον το κορμι ετζηζαν τζιαι πονουσαν
επιναν καμποσο νερο μα παλε εδιψουσαν.

Η μερα εποσπαστηκεν τζιαι ηρτεν το σκοταδι
τζι'οι φιλοι μας ενομισαν πως πηαν εις τον Αδη.
Τζιαι αμαν τζι' εξημερωσε τζιαι ηρτεν αλλη μερα
ενοιωθασιν καλλυττερα τον νου τους πιον εφεραν.

Τζι' εσυναχτηκασιν κοντα ν' ανασυνταχτουσιν
το βημα το επομενον ουλλοι μαζι να δουσιν.
Πρωτος τον λοον ελαβεν ο περτικος ο ενας
την ωρα που συντηχαννε δεν μιλαεν κανενας.

"Ακουτε φιλοι μου καλοι λαλω σας δκυο κουβεντες
τον νου σας κατεβαστε τον, αφηστε τις πατεντες.
Ουλλοι εκαταλαβετε εφαμεν μιαλον φαττο
ετσι μεαλην γαουρκαν εγιω εν τζιαι ξαναπραττω."

Ο δευτερος ο περτικος φτερατζισε με χαρη
τζι'εμοιαζε με περηφανο π'αππωθηκεν αππαρι:
"μπραβο σου ρε συντροφε μιλας με την ψυσιη σου
τζι' εγιω δαμε δηλωνω το πως συμφωνω μαζι σου."

Τζιαι τοτες εξεροβηξε τζιαι βκηκε να μιλησει
ο ενας στρουθος που τους τρεις για να τους απαντησει:
"Ακουστε με συντροφοι μου περτιτζοι τζιαι στρουφουθκια
κουβεντα καμνω σοβαρην εν καμνω παιγνιουθκια.

Εγιω καταλαβαινω σας γι αυτο σας βκαλλω λοον
που τον χατταν που παθαμεν εσιετε μιαλον φοον.
Οπως λαλουσιν οι παλιοι τζιαι γραφουν το στο χαρτιν
ενεν σοφον τζιαι πρεπον το δυς εξαμαρτειν!

Ομως εγιω δηλωνω το οσα τζι'αν εχω παθει
ειμαι ποτζεινους που λαλουν μαθαινω που τα λαθη.
Εχω μεαλον καυμον τζιαι να το μαρτυρησω
εγιωνι νεους κοσμους πως θελω να γνωρισω.

.

Εμεινασιν τζι τεσσερεις με ανοιχτο στομα
πως εχουν εκαταλαβασιν, δρομο πολλυν ακομα
τζιαι ουλλα εξιασαν τα τζιαι εχειροκροτησαν
τον στρουθο τον παρεα τους, π' αρκης ακολουθησαν

Τιποτε αλλο μαν μας πεις τζι' αλλαξαμεντε γνωμη
τζιαι που εμετανωσαμε, ζητουμεν σου συγνωμη
Τ' ονειρο που εχουμε θα καμουμεντε πραξη
ο νους μας ενι καμποσος τζιαι κατι ενν' αρπαξει

Ετσι σας θελω φιλοι μου. Να εσιετε γινατι
τζιαι για να το γιορτασουμε θα φαμε ποξαματι
θα φαμε τζιαι θα πιουμεντε τζιαι φτυς θα τζιοιμηθουμε
τζιαι αυριο που το πορνο, κατι εννα σκεφτουμε

meta tin metafrasi poy m ekanan kai meta p m eksigisan ti einai oi stroyfoi thelo na soy po pos se thaymazo!!!!exeis eyaisthisies telika andrea!!!!mpravo synexise etsi

Ετσι λοιπον εγινηκε τζι'εσμοιξεν η παρεα
εξιαστηκαν τα παλια τζ' ουλλα ηταν ωραια.
Εφαασιν τζιαι ηπιασιν τζι' εποτζοιμηθηκαν
τζιαι που το χαραμαν του φου πανω εσηκωστηκαν.

Την ωρα που εχαραζεν τζιαι κραζαν πετεινοι
οι πεντε φιλοι εκαμναν συσκεψην πρωινη.
Πολλες ιδεες ειπασιν τζιαι τες εσυζητουσαν
να φκαλουσιν αποφασην μαζιν επροσπαθουσαν.

Τζιαι τοτες εσηκωθηκεν ο στρουφος ο λεβεντης
-τα πραματα εδειξασιν πως ηταν ο αφεντης-
ακουστε με συντροφοι μου τζι'ανοιξετε τα φκια σας
ουλλους σας εκαταλαβα πως το λαλ' η καρκια σας.

Αφου εν'τα καταφεραμε να φαμεν την τροφη
των σιερενιων των πουλιων τζεινη την μαγικη
σχεδιον αλλον εβκαλ μα πριν τ'αποφασισω
ειπα μητα σας φιλοι μου για να το συζητησω.

Εκατσα τζιαι εσκεφτηκα, εβκαλα νεο πλανο
να μπουμεν τζιαι να κατσουμε μεσα στ'αεροπλανο!
Μα μεν συριουντιζεστε μεν εσιετε αυταπατες
εν τζιαι να μπουμεντε τζιαμε που μπαινουν επιβατες.

Εν να παραφυλαξουμεν να βρουμεν ευκαιρια
τζιαι την καταλληλη στιγμη που να' ρτει συγκοιρια
εφτυς εν να μουνταρουμε χωρις μεαλον ντορο
να μπουμεν να χωστουμεντε στων βαλιτσων τον χωρο.

Του στρουθου την εισηγησην με προσοχην ακουσαν
τζαι μολις την ετελειωσεν τον εχειροκροτουσαν .
Εκαμασιν χαραν πολλην που θα εταξιδευκαν
να παν σε χωρες μαγικες να δουν αλλα λιμέρκα.

Αρκεψαν την συζητησην που θελουσιν να πασιν
τζαι να τζεινα που ελαλουσασιν ειχαν μεαλην φασιν.
-Λαλεις να παμεν Αφρικην πο'σιει λιονταρκα μιαλα
οξα εισ' την Αυστράλιαν να δουμεν τα κοάλα ?

-Να παμεν εισ' Mεξικον πας τα βουνα της τζιαπας
να δουμεν τζαι καμια μαθκια την πολη της οαχακας.
-Εισ' την Ινδια λαλω εγιω παμεν να θκιανεφτουμεν
τζαι πας του ορους Εβερεστ την μουττην να ξεβουμεν ! (8.848 μ.)

-Εγιω νομιζω εν καλα να παμεν στην Αγγλια
ερκουνται τζαι Χριστουγεννα τζαι εν μιαλη ευκαιρια !
Που τους πολλους προορισμούς, χαζιριν να μαλλωσουν
τζαι εσυμφωνισαν του αρχηγου τον λογον να του δωσουν!

Ο αρχηγος σηκωστηκε τζι'ανοιξε τα φτερα του
τζ'ουλλοι επεριμενασι να φκει η συντισια του.
- Αγαπητοι συντροφοι μου εγιω εν να σας μιλησω
περκι μου καταφερω τα για να σας συνετισω.

Θελετε Αυστραλια ακομα τζι' Αφρικη
ελασκαρεν η βιδα σας τζιαι θελει να σφηκτει.
Θελετε στο Εβερεστ να πατε να ξεβειτε
ανοιξετε τα μαθκια σας τζιαι να προμουττιστειτε.

Ο ενας θελει Μεξικο ο αλλος θελει Αγγλια
με ετσι νουν που εσιετε τα γρονια σας ελλια.
Ειπαμε ν'ακροννεστε να μεν πολλομιλατε
γιατι αν δεν ακουετε τα μουτρα σας θα φατε.

Πε μας εσου ρε μαστορα, για που λαλεις να παμε;
Ατε τζιαι μεσομερκασε να κατσουμε να φαμε
Που το πρωι μαλλωνουμε, χωρις να συφφωνουμε
Εσου ρε στρουφο τι λαλεις; Ατε να ποσπαστουμε.

Ακουστε φιλοι μου καλοι τζιαι αξιοι συνεργατες
ειπεν ο στρουφος κορτωτος με ανοιχτες τες πλατες
Το θεμα δεν ειναι το ΠΟΥ, αλλα το ΠΩΣ θα μπουμε
τζιαι τη λυση θα τη πω γιατ' ηβρα την χαρκουμε

Επηα εψες που ππεφτετε, τζικατω ν' ασκοπισω
Το ενα πόι τους ομπρος τζιαι τ' αλλα θκιο που πισω
Θα μπουμε μεσα που τζιαμε, τζ' υστερα θα χωστουμε
καπου εννα κουρρωσουμε, οσπου να κατεβουμε

Ουλλοι εσυμφωνησασιν με τζεινα που λεκτηκαν
οτι ειπεν ο αρχηγος να καμουν εδεκτηκαν
ενα μονον εμεινεν για να το συμφωνησουν
που εν να ταξιδεψουσιν για να τ' αποφασισουν.

Η λυση παλε εβρεθηκε που τ'αρχηγου το στομα
ειπεν την τζιαι πατησεν το ποι του στο χωμα.
Γροικατε μου συντροφοι μου τζιαι μεν αντιμηλατε
απον ακουει τ'αρχηγου παραγωνιας τζοιματε.

Εναν εγιωνι εν να σας πω τζιαι δεν ακουω αλλο
το πρωτο το ταξιδι μας εν πρεπει να μεαλο.
Γιατι που το σουζουλισμα πιανει μας η ζαλαδα
γι'αυτον εγιω προτεινω σας να παμεν στην Ελλαδα!

ανδρέα..
Χρόνια πολλά δεν θα σου πω,
γιατί τα λένε όλοι,
μα θα σου πω χαρές πολλές να ‘ναι η ζωή σου όλη!

acpacia wrote:ανδρέα..
Χρόνια πολλά δεν θα σου πω,
γιατί τα λένε όλοι,
μα θα σου πω χαρές πολλές να ‘ναι η ζωή σου όλη!

ευχαριστώ ασπασία μου για τις καλες ευχές σου
μονο εσύ θυμηθηκες!!! Θα ησουν στις καλες σου...
τριαντα εξι ατομα μου λεν πως ειν' γραμμενα
και topic δεν εγραφτηκε για τη γιορτή μου εμενα

Το ημαρτον τους ειπαν το γιατι εφοηθηκαν
του αρχηγου ακουσαν του γιατι "ο τολμων ενίκαν"
οπου μας πεις πηαίνουμεν, τζιαι θα σ' ακολουθουμε
μα πρεπει τροπον να 'βρουμεν τζει μεσα να μπηχτουμε

Να μεν φοαστε τιποτε τζιαι θα σας πω τον τρόπο
επιαν το φτι μου είδηση. Θα μπουμε δίχα κοπο
Αυριο που το πρωί τζιαι ως το μεσομερι
τεσσερις ωρες εχουμε να στησουμε καρτερι

Τ' αερόπλανα θα καθουνται ειπεν η εταιρεια
γιατι τζιεινοι που τα 'δηγουν θα καμνουν απεργια
με μμε ρωτατε το γιατι μα ετσι εννα μπουμε
θα κατσουμε σε μια γωνια οσπου να σηκωστουμε

Admin wrote:

acpacia wrote:ανδρέα..
Χρόνια πολλά δεν θα σου πω,
γιατί τα λένε όλοι,
μα θα σου πω χαρές πολλές να ‘ναι η ζωή σου όλη!

ευχαριστώ ασπασία μου για τις καλες ευχές σου
μονο εσύ θυμηθηκες!!! Θα ησουν στις καλες σου...
τριαντα εξι ατομα μου λεν πως ειν' γραμμενα
και topic δεν εγραφτηκε για τη γιορτή μου εμενα

Αντρέα έχεις δίκαιο για να παραπονιέσαι
όταν γιορτάζεις φίλε μου δεν πρέπει να ξεχνιέσαι.
Επρεπε να σου ευχηθώ με ποιητική αδεία
ασχέτως πως σου ευχήθηκα σπίτι σου κατ' ιδιαν!

Ουλλοι εσυφωνησασιν τζιαι εχειροκροτησαν
οσα ειπεν ο αρχηγος να καμουν συμφωνησαν
υστερα ουλλοι που τζιαμε ομαδικα πετασαν
τζιαι μες το αεροδρομιο σε δκυο λεπτα εφτασαν

Αεροπλανα στη σειρα ηταν παρκαρισμενα
τζ' ειχασιν ουλλα αγρινα πανω ζωγραφισμενα
εσυναχτηκασιν κοντα τζ' εκαμασιν τζιμπουσι
ποιον εν τ' αερόπλανο τζεινο που εν να μπουσι

Εκαμαν μινι συσκεψη τζ' επειραν ουλλοι θεση
στο τελος εθκιαλεξασιν ενα που μες την μεση
Ειπεν τους ο αρχηγος ελατε που γυρο μου
να δειτε τζιαι να μαθετε ποιον εν το σχεδιο μου.

Παρακολουθειστε με καλα τζ' εν να σας εξηγησω
πως εν να προχωρησουμε χαμε θα ζωγραφισω
δεν θελω που κανενα σας να με αμφισβητησει
οπως θα πω το σχεδιο θελω να προχωρησει.

Διω εγιω το συνθημα τζιαι φευκει ενας ενας
λαθος λαλω σας εν θελω να καμετε κανενας
Πρωτοι παενετε εσεις τζ' ερκουμε γιω ξοπισω
χωρος ανασυγκροτησης εν ο τροχος ο πισω.

Οταν τα καταφερουμε τζιαι ουλλοι συναχτουμε
διω παλε το συνθημα στ' αερόπλανο να μπουμε.
Θελω ν'ακουετε καλα σε τουτα που λαλω σας
ατε να ξεκινησουμε καμετε το σταυρο σας!

Πρωτος θα φει ο περτικος που εσιει καλον αμματι
τζιαι 'φτυς θα βαλει τη σφυρκα, αν πει τζι' αμπλεψει κατι
υστερις φευκει ο μιτσης ο στρουθος που τους τρεις μας
αν τυχει τζι' εσιει τιποτε μεσοστρατις λαλεις μας

Ο περτικος που εμεινε θα ερτει τα πισων σου
κουβεντα εν θελω να πεις τζαι θελουμεν το καλον σου
ο στρουθος ο πρεσβυτερος φευκει σαν τον αερα
τζιαι αμαν φτασει στον τροχο φευκω τζιαι γιω σαν σφαιρα

Ετσι, λοιπον, εκαμασιν τζιαι τον σκοπον πετυχαν
πηαν που κατω στον τροχο τζιαι κατσαν τζιαι συντηχαν
τζιαι ενας ενας εμπαιννε μεσα στ' αεροπλανο
οπως τζιαι ητουν εξ αρχης του αρχηγου το πλανο

Στ' αεροπλανον μυστικα οι φιλοι μας εμπηκαν
τζαι εμεινασιν τζαμαι κρυφτοι μες του τροχου την τρυπαν .
Εκαρτερουσαν οι φτωσιοι τζαι ανυπομονουσαν
διψουσαν τζαι επεινουσασιν, τζ'αρκεψαν τζαι εριουσαν.

Ανταν τζ'ακουν την μηχανην την ωρα που ξεκιναν
εφτυς την εξιασασιν την διψαν τζαι την πεινα .
Ο τρομος τους κυριευσεν μα τζαι μεγαλον δεος
φοηθηκεν τζαι ο αρχηγος που 'τουν ο πιο γενναιος .

Κανενας δεν εσυντησιεν κανενας δεν εμιλαν
τζαι τοτες εξεκινησεν τ'αερόπλανον τζαι ετζυλαν.
Μπαινει μες τον διαδρομον, μολις ηρτεν η ωρα
τζαι για να απογειωθει παιρνει μιαλην φορα.

Σηκωστην τοτε ο αρχηγος τζ'ειπε να τους μιλησει
την σημασια της στιγμης ηθελε να τονισει.
Συντροφοι επετυχαμεν οι με λλιους κοπους
ν'ανοιξουμεν οριζοντες να παμεν σ'αλλους τοπους.

Ξηαστε τες φοβιες σας τζ' οτι σας βασανιζει
το μιαλον το ταξιδι μας μολις τωρα αρχιζει.
Να 'σιετε θαρρος φιλοι μου τιποτε μεν φοαστε
καθε ανησυχια σας λαλω σας πολογιαστε.

Οπως λαλει ο ποιητης ο καταξιωμενος
- Καβαφην τον ελεασιν τζιαι ηταν θκιαβασμενος =
το τερμα του προορισμου δεν εχει σημασια
του δρομου οι περιπετειες εχουν την πρωτη αξια!

Ακουσασιν οι φιλοι μας τζιαι αναπτερωθηκαν
να ζησουν περιπετειες ουλλοι ετοιμαστηκαν.
Ενα μονο σκεφτονται τζ'ουλλοι αγωνιουσι
σε ποιον αεροδρομιο εν να προσγειωθουσι.

Οπως εκουβενκιαζασιν οπως εσυζητουσαν
πανω ψηλα στην οροφη κατσιαρισμον ακουσαν.
Ανοιουν τα μεγαφωνα τζιαι καποιος συντυχανει
που τζεινα που τους ελεεν ενα μαντατο φτανει.

Ειμ' ο Αντωνης Μιχαηλ τζ' ειμαι ο κυβερνητης
Μιχαλης ειν' ο παππος μου τζιαι ειναι μακαριτης.
Τζυρης μου ειναι ο παπας στετε μου η Κατερινα
μιαν ωρα τζ'εναν τεταρτο φτανουμεν στην Αθηνα.

Αντα τζι' ακουσιν την φωνή του Μιχαηλ τ' Αντωνη
γελα τζιαι να γελασουσιν επιασαν τους οι πονοι
πιλοτος με τα ουλλα του τους περνει στην Ελλαδα
τζιαι γυραν πισω ανενιας τζιαι πιναν λεμοναδα

Εκατσεν τ'αεροπλανο τζιαι τριζαν οι τροσιοι του
τζιαι φκαλει ενα μουγκρητο, ηταν να φκει η ψυσιη του
Μα υστερα εκαλμαρε, τζιαι τζιυλαν πας τη στρατα
τζι' ακουσιν στα μεγαφωνα πως ηρτασιν στα Σπατα

cheap designer bags Louis Vuitton Outlet
cheap designer handbags Coach Online
air max 90 Coach Outlet store
nike shox r4 cheap canada goose
super street christian louboutin pumps
mario shoes Chaussures pas cher
air max tn Chaussures Femme
cheap puma shoes Chaussures Discount
cheap gucci shoes griffey shoes for women
gucci shoes cheap wholesale chanel sunglasses
louis vuitton handbags outlet griffeys shoes